Terapia manualna jest koncepcjÄ? badania i leczenia, zajmujÄ?cÄ? siÄ? odnajdywaniem i leczeniem zaburze?? funkcjonalnych uk??adu ruchu. W wyniku prowokacji okre??lonych tkanek bezpo??rednio w badaniu odnajdujemy zburzone struktury, aktualizujemy stopie?? ich uszkodzenia oraz odnajdujemy szczegó??y przyczyn dolegliwo??ci. Przyczyna dolegliwo??ci le??y czÄ?sto w dysproporcji pomiÄ?dzy mo??liwo??ciami tkanki do przenoszenia obciÄ???enia, a jej obciÄ???eniem. Zatem leczenie powinno tÄ? dysproporcjÄ? znosiÄ? i przywracaÄ? fizjologicznÄ? "grÄ?" pomiÄ?dzy stawami, miÄ???niami i strukturami nerwowymi. Stosujemy pasywne techniki mobilizacji, jak równie?? aktywne Ä?wiczenia wykonywane przez pacjenta w celu wzmocnienia i stabilizacji lub jako wprowadzenie do w??a??ciwej mobilizacji. Pacjent otrzymuje dodatkowo wskazówki dotyczÄ?ce w??a??ciwych Ä?wicze??, które powinny wspieraÄ? pracÄ? terapeuty manualnego. |
Metoda PNF - Prorioceptive Neuromuscular Facilitation (torowanie nerwowo-miÄ???niowe) - celem tej metody jest nauka (tzw. reedukacja) lub odtworzenie konkretnej funkcji ruchowej, utraconej w wyniku choroby. Jest to kompleksowa terapia funkcjonalna, oparta o najnowszÄ? wiedzÄ? i osiÄ?gniÄ?cia z dziedziny neurofizjologii. Chorego postrzega siÄ? w sposób ca??o??ciowy, wykorzystujÄ?c w terapii zdrowe i silne rejony cia??a w celu uzyskania sprawno??ci w obszarach s??abszych lub uszkodzonych. IstotÄ? metody jest pobudzenie ekstero- i proprioreceptorów w celu u??atwienia ruchu w obszarze uszkodzonym oraz przywrócenia w nim przewodnictwa nerwowego. Metoda znajduje zastosowanie w wielu jednostkach chorobowych, g??. z zakresu neurologii i ortopedii. |
Metoda Mulligana - jest to specjalistyczna, uznana w Europie i na ??wiecie, efektywna i bardzo bezpieczna metoda diagnostyki i terapii pacjenta, dajÄ?ca du??e mo??liwo??ci terapeutom pracujÄ?cym w ramach prywatnej praktyki, w szpitalach, w o??rodkach rehabilitacyjnych i gimnastyki korekcyjnej oraz w przypadku fizjoterapii stosowanej po urazach sportowych i w dolegliwo??ciach bólowych stawów obwodowych oraz odkrÄ?gos??upowych.
|
Metoda McKenziego powsta??a w trakcie pracy nowozelandzkiego fizjoterapeuty Robina McKenzie w latach piÄ?Ä?dziesiÄ?tych. Od rozpoczÄ?cia praktyki w 1953 w Wellington zainteresowa?? siÄ? on szczególnie leczeniem bólu odcinka lÄ?d??wiowego krÄ?gos??upa. Rozwija?? i doskonali?? swój system przez lata eksperymentów klinicznych z tysiÄ?cami pacjentów cierpiÄ?cych na ostre bóle krÄ?gos??upa i pokrewne symptomy. W poczÄ?tkowych latach praktyki Robin McKenzie odkry??, ??e pacjenci z pewnymi okre??lonymi symptomami odczuwajÄ? natychmiastowÄ? ulgÄ? po wykonaniu serii specyficznych ruchów, a w niektórych przypadkach równie?? po przyjÄ?ciu pewnych statycznych pozycji cia??a. IstotÄ? metody McKenziego jest to, ??e oferuje ona wielu pacjentom system samodzielnego radzenia sobie z bólem.W przypadku niektórych pacjentów ingerencja, czy mobilizacja ze strony terapeuty jest konieczna, lecz jak podkre??la McKenzie, nie powinna byÄ? stosowana wobec ca??ej populacji cierpiÄ?cych na bóle odcinka lÄ?d??wiowego gdy tak naprawdÄ? potrzebna jest tylko niektórym z nich. Filozofia samowystarczalno??ci czy te?? samodzielno??ci pacjenta w radzeniu sobie ze swoim problemem stanowi podstawÄ? metody McKenziego. Techniki terapeutyczne sÄ? istotnÄ? czÄ???ciÄ? leczenia w niektórych przypadkach i jako takie sÄ? prezentowane w pe??nym zakresie w trakcie kursu.Jednak??e najwa??niejszym aspektem procesu leczenia jest maksymalizacja efektu autoterapii pacjenta. Warto??Ä? diagnostyczna metody McKenziego zosta??a w pe??ni potwierdzona, szczególnie w ostatnich latach, licznymi badaniami naukowymi. Jej skuteczno??Ä? w porównaniu z innymi metodami biomechanicznymi ( np. chiropraktyka ), nie ulega wÄ?tpliwo??ci. |